Noong nagsisimula pa lang sa pamumuno sa bansa ang dating
diktador na Ferdinand Marcos, tinataguriang “Tiger of Asia” ang bansang
Pilipinas dahil sa kalakasan ng ekonomiya nito. Matapos kurakutan ni Marcos at ng mga alipures nito ang bansa, nabali
ang mga manikuradong kuko ng tigreng ito at bumahag ang kanyang fashionistang buntot. Mula sa title na
“Tiger of Asia,” binansagan itong “The Sick Man of Asia.” Noong panahon naman ng pamumuno ni Fidel
Ramos, muling namukadkad na parang rosas ang ekonomiya at panandalian na namang
umeksena ang Babaeng Tigre. Matapos
masundan ng panibagong mukha ng pangungurakot ang epokang ito, muling nag-disapir
ang ating Tigreng minumutya. I-fast forward natin ang kadramahan sa taong 2012.
Kamakailan, kumakalat ang chismax na gumaganda na naman daw ang
ekonomiya ng Pilipinas. Mula sa the Philippine Inquirer hanggang sa Bloomberg News
hanggang sa New York Times, mababasa ang mga churva patungkol sa pagsulong ng
Pilipinas bilang isa sa mga pinakamatarush at pinakamabalis sa pag-unlad na
ekonomiya sa rehiyong
Asia. Pati na rin ang ReutersTV ay nakikihalo sa chikahan. Ayon sa isang
video nito, payo daw ng mga taga-Morgan Stanley sa mga investors ay isnabin daw ang Brazil, Russia, India, at China. Tukey, Indonesia, at ang Pilipinas daw ang ligawan.
Aba,
mukha ngang may magandang dahilan para sumaya ang mga tao sa bansa. Patuloy ang pagtaas ng halaga ng pesos. May pambili na naman ng load ang mga bagets
at may pangnood na naman sa mga nilalangaw na sinehan ang madlang pipol. Pero siyempre, medyo naiirita yung mga kapitbahay
nating may remittances from abroad dahil lumiliit ang dollar nila.
Aba, ganun talaga!
Ang chika nina Ana Roa at TJ Burgonio sa kanilang article sa
Philippine Inquirer na pinamagatang
Philippine Economy Grew 5.9% in 2ndQuarter na lumabas noong August 31 (Take note, Tito Sotto of Wanbol
University: Hayan hindi ko plinagiarize
‘yan at may citation ‘yan ha? At
pasensiya na … hindi ko masikmurang tawagin kang “senador” at nasusuka
aketch. PWE!), kahit daw medyo bumaba
mula sa 6.9% na growth ang ekonomiya ng Pilipinas noong 1
st quarter,
isa pa din daw ito sa mga pinakamalakas na umeeksenang ekonomiya sa
Asia. Ang
Malaysia daw ay 5.4% lang. 4.7% naman ang Vietnam, 4.2% ang Thailand at
2% ang Singapore. Ang tanging lumamang
lamang sa Pilipinas ay ang China na may 7.6% at Indonesia na may 6.4%. (Odivah, parang mga scores lang sa Miss
Universe contest ang peg?)
Isinulat naman ni Clarissa Batimo sa Bloomberg News sa kaniyang
article na pinamagatang
Philippine Peso Gains A Second Day, Pares MonthlyDrop On Growth na lumabas din noong August 31 na may bagong chika daw ang
isang economist sa Royal Bank of Scotland sa
Singapore
na si .
Enrico Tanuwidjaja. Say daw nito: “ … [the]Philippine economic
fundamentals remain strong and will continue to attract investments.” Parang medyo na nose-bleed yata ako dun. Pero mukhang masaya ito. Odivah mukhang madadagdagan na naman ang mga
malls at call centers sa bansa? Maraming magkakatrabaho at ma-aaford na ng
common people ang Starbucks. Hindi na
kakailanganin ng mga barista na mag-extra serbis para lang magkabenta na parang
katulad sa kadramahan sa pelikulang
Kape Barako.
Babaeng Tigre … ish dat u?
Sinabi din ni Floyd Whaley sa kanyang article na
A Youthful Populace Helps Make the Philippines an Economic Bright Spot in Asia na lumabas naman sa New York Times noong August 27, nangako pa nga daw ang
Pilipinas na magbigay ng 1 bilyong dolyar sa International Monetary Fund bilang
tulong sa ilang bansang tumatagilid sa Europa. Pero teka, totoo ba ang chismax na ito? Kaninong kalabaw naman ang isasangla natin para ma-afford natin
itech? Paano naman ang mga naghihikahos na kababayan natin na
katulad nila Juan at Pedro? Paano na
yung mga flood control churvanes na kailangang ipatupad para maprotektahan ang
bayan sa susunod na Ondoy? Paano na yung
mga pipol na pina-relocate sa kung saan-saan ng ating pamahalaan na hanggang sa ngayon ay wala pa
ding matirhan? Puwede bang maambunan man
lang sila ng kaunting tulong mula sa perang ipinamimigay nating ito? Maganda ngang tumulong … Pero mismong mga
kababayan natin hanggang nagyon nangangailangan pa din ng tulong. Mga echosera kayo ha!
Ayon din sa article ni Whaley inihayag daw ng The Hong Kong
and Shanghai Banking Corporation (HSBC) na ika-44 daw ang Pilipinas sa bilang
ng mga may malalakas na ekonomiya sa mundo. Naeengganyo ang mga investor mula
sa ibang bansa na magtayo ng negosyo sa Pilipinas. Mukhang bonggacious nga ang
mga senyales na ito. Pero ano ba talaga
ang ibig sabihin ng mga itech? Ano nga ba ang mangyayari kapag nagdagsaan ang mga foreign
investor sa Pinas at nagtayo ng mga bagong negosyo? Ano ang mga bentahe at disbentahe nito? Gayong siguradong may magagandang idudulot
ang pagdating ng mga foreign investors sa bansa for the obvious reason na makapagbibigay sila ng trabaho sa mga tao,
paano natin masisiguro na mababantayan natin ang sariling pangangailangan ng
mga mamamayan ng ating bansa? Ano nga ba
ang mangyayari sa Pilipinas kapag nagdagsaan ang mga foreign investors? Kailangan pa din tayong mag-ingat at tingnan
ang pangmalawakang implikasyon nito.
Pero sa likod ng pagiging maldita at skeptical ko, siyempre bet
ko pa din ang paglago ng ekonomiya ng Pinas.
Aba, pag
yumaman ang tao sa bansa, eh di puwede nang sila naman ang magpadala ng
remittances sa mga unti-unting naghihirap na kamag-anak nila na nagkalat sa
kung saan-saang lupalop ng daigdig. Excuse me ... napapagod din ang
mga yun sa pag-a-ala Kuh Ledesma at sa pagbirit with matching feelings ng
“Dito ba …?” Mabuti pa, pauwiin nyo na lang sila. Divah
neng? The more people in the
Philippines,
the merrier! Sabi nga nila: “It’s more fun in the
Philippines!” Pero teka, magkakasya naman kaya tayong lahat
sa Pinas kapag nagsipag-uwian na ang mga nasa-abroad.
Aba, sisihin nyo ang mga institusyong tutol
sa paggamit ng condom!
Kapag nagbalikan nga ang mga OFWs at iba pang relatives
nating mula sa kung saan-saang lupalop ng daigdig, kailangan nating palakasin ang
ating military upang bawiin natin sa China ang disputed territories
natin sa kanila. O ‘di kaya, mas
maganda, sakupin na natin ang buong China. Lagi
na lang bang mala-Nora Aunor ang drama natin? Lagi na lang bang tayo api? Lagi na lang bang tayo ang magpapasakop? Aba,
panahon na para mag-ala Maricel Soriano tayo at tumili ng: “Ayoko ng masikip! Ayoko ng tinatapakan!” Tayo naman ang manakop! Gusto ko rin po namang maramdaman kung ano
ang feeling ng isang imperyalista. JOKE
lang po ‘yun. Bad po ‘yun. Bad po ang manakop ng ibang bayan. Huwag po nating gawin yan at baka
mamatanda po tayo nyan! Huwag po nating tapakan ang mga nuno sa punso. Tabi-tabi po … Pasensiya na po! Kalimutan na po ninyong isinulat ko ang
paragraph na ito. DELETE. DELETE.
On a serious note, huwag po nating kalimutan na ang mga
negosyante ay negosyante. Kadalasan, ang
focus ng mga foreign investors na ito ay ang kumita ng limpak-limpak na
kadatungan. Siyempre, natural lang na
kumita sila. Pero kailangan din nating
siguruhin na makikinabang din naman ng sapat ang ating bansa at ang mga
karaniwang mamamayan (Take note: Hindi
mga opisyal ng pamahalaan ang sinabi ko ha?
Ang sabi ko, ang mga pangkaraniwang mamamayan!). Kailangan ng tamang regulasyon ng mga
negosyong itatayo ng mga dayuhan. Kailangan
mabigyan ng proteksiyon ang mga manggagawa at ang mga karaniwang empleyado sa
bansa.
Sa pagbabalik ng Babaeng Tigre, ating ingatan ang kapakanan
ng liping manggagawang tapat na naglilingkod dito. Huwag po nating kalimutan na ang nag-aalaga at nagpapalusog sa Tigreng ito ay ang ating mga manggagawa. Mabuhay silang lahat! Happy Labor Day!